Op 18 augustus 1957 werd openbare lagere school nummer 26 opgericht. De school kreeg een tijdelijk onderkomen in een noodgebouw aan de Thomas a Kempislaan, op de hoek met de Rosendaalsestraat. Een jaar later, in augustus 1958, stelde de gemeenteraad een krediet van 250.400 gulden beschikbaar voor de bouw van een nieuw schoolgebouw aan de Julianalaan 1. Deze locatie was eerder de plek van de tuinmanswoning van landgoed Angerenstein.
Architect W. van Leeuwen ontwierp een modern gebouw in de vorm van een ‘blokkendoos’ met één bouwlaag – vooruitstrevend voor die tijd. Al na de zomervakantie van 1959 konden de leerlingen hun intrek nemen in het nieuwe gebouw, dat de naam Prinses Marijkeschool kreeg. In 1980 sloot ook de openbare kleuterschool De Paddestoel zich bij de school aan.
Aan het eind van de jaren tachtig kreeg de Prinses Marijkeschool te maken met een dalend leerlingenaantal. Een fusie met de Frater Andreasschool voorkwam sluiting. Door de verjonging van de wijk groeide het aantal leerlingen weer, en eind jaren negentig waren er zelfs noodlokalen nodig. Omwonenden protesteerden echter tegen uitbreiding van de school op deze locatie. De gemeente had namelijk ooit aan de laatste eigenaar van het landgoed, De Goeijen, beloofd dat het park behouden zou blijven. Deze toezegging was zelfs vastgelegd in een servituut bij de schenkingsakte.
Daarom werd eerst een tijdelijke dependance geopend aan de Laan van Klarenbeek, in een leegstaand gebouw dat eerder door de Sector Opleidingen Sociale Arbeid (S.O.S.A.) was gebruikt. Later verhuisde de school naar een groter gebouw aan de Bernhardlaan, dat daarvoor de Sint-Willibrordusschool huisvestte. Architect Peter Zandbergen verbouwde het pand grondig: hij ontwierp een nieuwe entree en een aula met uitzicht op de speelplaats en de bosrand van park Rennenenk. Een deel van het gebouw werd ingericht voor kleuterdagverblijf ’t Paasheuveltje.
De leerlingen van de voormalige Prinses Marijkeschool mochten zelf een nieuwe naam kiezen voor hun school. Ze kozen voor De Boomhut. In 2005 werd het gebouw opnieuw uitgebreid om ruimte te bieden aan het groeiende aantal leerlingen. Ook deze verbouwing werd verzorgd door architect Zandbergen.
Leuke website! Opmerking bij het onderdeel Prinses Marijkeschool: het klopt niet dat die school pas deze naam kreeg in 1965. Dat zou ook raar zijn, want al in 1963 (het jaar waarin ik zelf naar de eerste klas van de Prinses Marijkeschool ging, die toen al zo heette) zei prinses Marijke dat ze voortaan prinses Christina wilde worden genoemd.
Beste heer Barens,
Hartelijk dank voor uw reactie.
Onze bron is een krantenartikel bij het 25-jarig bestaan van de Marijkeschool. Maar u heeft natuurlijk gelijk dat het wel heel onwaarschijnlijk is dat de school twee jaar nadat de prinses haar naam wijzigde nog Prinses Marijkeschool genoemd zou zijn. Ik zal de tekst aanpassen en nog eens uitzoeken hoe het precies zit met die verandering van scholen met nummers naar scholen met namen. Ik vermoed dat de school bij de oprichting zowel een nummer als een naam heeft gekregen en dat de nummering in 1965 afgeschaft is. Maar dat ga ik uitzoeken.
Met vriendelijk groet,
Joost van Aalst
Werkgroep Historie.
Inderdaad was de naam al voor 1965 “Prinses Marijkeschool”. Ook toen ik in 1964 op de schhol kwam heete deze al zo.
Ook in 1961 toen ik op deze school kwam en in 1960 toen mijn broer er kwam heette deze school al zo.