Als ik aan deze wijk denk,
denk ik aan het park.
Als ik aan het park denk,
denk ik aan het bankje.
Als ik aan het bankje denk,
denk ik aan een sigaret.
Want bij het bankje in het park,
rookten wij sigaretjes, keer op keer.
Maar aangezien ik nu gestopt ben,
kom ik er bijna nooit meer.
Dit gedichtje werd door een jonge wijkbewoonster geschreven voor een boekje, waarvoor een aantal buren in Angerenstein een bijdrage leverde. Zij maakten het boekje met en voor elkaar ter gelegenheid van de millenniumwisseling.