Angerenstein was in de jaren tachtig van de vorige eeuw een tamelijk vergrijsde wijk. Veel wijkbewoners waren eerste bewoner van hun huis en dat betekende dat zij er al zo’n vijftig jaar woonden. Hoewel het ook toen een zeer leefbare wijk was werd er niets georganiseerd, voor jongeren noch voor ouderen. In het park was een slecht onderhouden speeltuintje. Juist door die vergrijzing kwamen er woningen vrij, die vaak door jonge gezinnen gekocht werden. Onder hen bevond zich een aantal dat wat meer leven in de brouwerij wilde brengen. In augustus en september 1990 kwam een zevental bewoners, grotendeels ouder van jonge kinderen, enkele malen bij elkaar om een wijkvereniging op te richten. Het leek hen wel verstandig om eerst na te gaan of er voldoende draagvlak voor was. Daarom hielden zij een enquête met onder meer de vragen of men behoefte had aan een wijkvereniging en zo ja, wat die vereniging zou moeten doen. De respons was positiever dan verwacht: een overgrote meerderheid van de ongeveer 950 huishoudens in Angerenstein gaf aan een wijkvereniging te willen die activiteiten voor kinderen en ouderen zou organiseren, buurtpreventie zou opzetten, een verkeersplan zou maken en het onderhoud van het park zou verbeteren. Op basis daarvan besloot het zevental met activiteiten te starten.
De eerste activiteit was een Sint Maartenoptocht op 11 november 1990. Het was spannend of dit aan zou slaan, veel wijkbewoners gingen in eerdere jaren naar de optocht in de belendende wijk de Paasberg. Maar die spanning was niet nodig, er kwamen zo’n honderd kinderen en meer dan honderd volwassenen op af.
Ondertussen werd een organisatie uitgedacht en ingericht. Het zevental vormde een bestuur. Het bestuur stelde vijf werkgroepen in: park, kinderen, ouderen, verkeer en buurtpreventie met elk een bestuurslid als trekker. Elk van deze werkgroepen zou activiteiten organiseren en voor de werkgroep relevante contacten leggen. Uitgangspunt was dat elke activiteit zichzelf zo veel mogelijk zou financieren, zodat er niet telkens apart geld ingezameld hoefde te worden. Daarnaast organiseerde het bestuur de kerstboomverbranding en een jaarvergadering.
De werkgroepen gingen aan de slag. De Werkgroep Park met schoonmaakacties in het park en met het uitoefenen van druk op de Gemeente om meer te doen aan het beheer van het park, de Werkgroep Kinderen met het organiseren van een wijkfeest op Koninginnedag, de Werkgroep Ouderen organiseerde een maandelijkse bijeenkomst voor ouderen, de Werkgroep Verkeer schreef een verkeersplan voor de wijk en de Werkgroep Buurtpreventie organiseerde de buurtpreventie.
Na een jaar besloot het bestuur de wijkvereniging te formaliseren. Het bestuur was van plan een officiële vereniging op te richten, maar daaraan zaten nogal wat nadelen. Er zou dan niet alleen een ledenadministratie nodig zijn, maar ook zouden bijna alle wijkbewoners lid moeten worden om de wijk te kunnen vertegenwoordigen. Dat leek niet haalbaar, zoals ook al gebleken was in de wijk de Paasberg. In overleg met een notaris uit de wijk besloot het bestuur daarom een Stichting op te richten, een ondemocratische rechtspersoon, die democratisch werd gemaakt, onder meer door het bestuur te verplichten eens per jaar verantwoording af te leggen op een jaarvergadering en door de wijkbewoners het recht te geven bij meerderheid van stemmen het bestuur tot een beleidswijziging te dwingen, dan wel het bestuur weg te sturen. De Stichting Wijkbelangen Angerenstein werd op 14 oktober 1992 opgericht.
De organisatie is daarna niet wezenlijk veranderd. Er kwamen werkgroepen bij, bijvoorbeeld de redactie van de wijkkrant, en andere werkgroepen hielden op te bestaan, de Werkgroep Verkeer en na vele jaren de Werkgroep Ouderen. Ook is de coördinator van een werkgroep niet altijd meer lid van het bestuur. De contacten met de Gemeente zijn in de loop van de tijd wel verbeterd, vooral omdat de gemeente het “wijkgericht werken” belangrijk begon te vinden.
Sinds 1994 brengt de Stichting een wijkkrant uit. Deze verving de a4-tjes die huis aan huis verspreid werden en waarin activiteiten werden aangekondigd. De wijkkrant kwam aanvankelijk drie keer per jaar uit en later vier keer. In de wijkkrant kan door zijn grotere omvang ook aan andere zaken dan activiteiten aandacht besteed worden.
Er zijn vier data die een speciale vermelding verdienen:
Op 13 november 1993 werd dankzij de Werkgroep Kinderen en ondanks geringe medewerking van de Gemeente op feestelijke wijze de nieuwe speeltuin in het park geopend.
Op 14 september 1996 vond het “Angerenfestein” plaats. Dit was een groot feest in het park met allerlei activiteiten, onder meer om geld in te zamelen voor een nieuw toegangshek voor het park.
Op 16 mei 1998 werd het nieuwe toegangshek van het park aan de Velperweg ingewijd. Dankzij de inspanning van de Werkgroep Park, de Kiwanis en vele anderen was er genoeg geld ingezameld om een nieuw toegangshek te laten maken, dat zo veel mogelijk leek op het hek dat ergens tussen 1960 en 1970 verdwenenwas. Het hek werd door wijk en Gemeente samen in gebruik genomen. Speciale gast hierbij was de heer J.A. de Goeijen, een kleinzoon van de laatste particuliere eigenaar van huis en park Angerenstein.
In augustus 2002 was er weer een groot feest in het park ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de Stichting. Het feest werd opgeluisterd door circus Poeha en er werd een Angerensteinloop gehouden.