In 1999 zijn de vier flatgebouwen aan de Bernhardlaan en de Lippe Biesterfeldstraat op de gemeentelijke monumentenlijst gezet. Volgens de motivering van de gemeente is dit gebeurd vanwege de “architectonische waarde en situeringswaarde”.
De toelichting luidt als volgt: “Vanwege de toegepaste bouwstijl, de redelijk gave verschijningsvorm en als typische opvatting van midden 20ste-eeuwse gestapelde woningbouw bezitten de flats enige architectuurhistorische waarde. Tussen de flats bevinden zich in het geacci-denteerde terrein opgenomen garageboxen. Tezamen vormen de flats een markante gebouwengroep, gelegen in een voor de jaren ’50 karakteristieke aanleg met plantsoenen, hagen, boomgroepen en laanbeplanting.”
De flats zijn in 1953/54 door de architect H.J. van Breda gebouwd “in een late, zakelijke variant van de Delftse schoolstijl.” De architecten die tot de Delftse school gerekend worden reageerden met hun ontwerpen op de functionele gebouwen van de Nieuwe Zakelijkheid. Vooral in de jaren dertig, een tijd van economische crisis en daaruit volgend pessimisme, zoeken zij zekerheid in de navolging van oudere bouwstijlen.
In de flats in Angerenstein zijn vooral het ambachtelijk gebruik van baksteen, de ramen en deuren met roedeverdeling, de vorm van de luifels en de plaquettes boven de entree typisch voor de Delftse school. Door het gebruik van betonnen en stalen onderdelen, de (bijna) platte daken en de sterk horizontale gevelindeling horen de flats echter meer tot een zakelijke manier van bouwen.
Het is aardig dat in de plaquettes boven de deuren (bos)dieren en planten te zien zijn. Volgens de gemeentelijke beschrijving werd hierin aansluiting gezocht bij de park- en bosachtige omgeving. Wie deze voorstellingen ontworpen heeft wordt in de stukken niet vermeld.
Charles Gemmeke was een van de eerste bewoners van de flat aan de Bernhardlaan. Hij heeft zijn herinneringen met ons gedeeld