Het boekje Rondje Angerenstein uit 2012, dat een wandeling met tekst en uitleg door onze prachtige wijk bevat, was al snel uitverkocht, maar ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de Stichting Wijkbelangen Angerenstein in 2017 is er nu een herdruk verkrijgbaar. Rondje Angerenstein is zolang de voorraad strekt- als papieren versie te koop voor slechts € 5,00. Bestellen kan via het contactformulier van de SWA.
De auteur Kees van Koppenhagen* neemt de wandelaar mee in zijn tijdreis aan de hand van allerlei zichtbare en onzichtbare verwijzingen naar het verleden: sporen van eeuwenoude landgoederen, statige villa’s, monumentale bomen, anekdotes over de Tweede Wereldoorlog, de bijzonderheden van bouwstijlen als art nouveau en nieuwe zakelijkheid.
* Helaas hebben wij eind juli 2012 afscheid moeten nemen van deze creatieve en betrokken wijkbewoner.
Mijn jeugd bracht ik door aan de Velperweg 135e (later werd dat 129) tussen 1952 en 1965. Angerenstein was ons speelterrein. We liepen door het park naar de bushalte van lijn 2 aan de Rozendaalseweg om naar school te gaan, we maakten nagellak van de jeneverbessen uit de boom naast de ingang, verstopten ons onder de rhododendrons, raapten tammekastanjes onder de enorme bomen in het weiland, vingen kikkervisjes in de heldere beek en waagden ons bij de angstaanjagende bunker (bestaat die nog?).
In de winter schaatsten we op de vijver tussen de ingang en Insula Dei (destijds gerechtshof) en voelden de spanning wanneer daar donkerblauwe getraliede politiebusjes stopten (boevenwagens). Een van mijn vriendinnetje woonde drie huizen verderop op nummer 135b (in de achtertuin lag onder het grasveld een betonnen bunker verborgen) en verhuisde later naar het rietgedekte witte huis aan de Huygenslaan. Er werd veel op straat gespeeld, de kinderen uit de laan van Klarenbeek, de Huygenslaan en de Velperweg kenden elkaar.
Mooie jeugdherinneringen.
‘We … waagden ons bij de angstaanjagende bunker (bestaat die nog?).’
Marjan, ik ben benieuwd waar deze bunker was en hoe die er van binnen uitzag.
Of was dit een schuilkelder voor de bevolking in WO II?