Deze foto uit 1984 laat zien dat het speeltuintje in het park er toen nogal anders uitzag dan tegenwoordig! Behalve dit klim- en kruiptoestel stond er een ring (ook op een foto te zien) en een aantal roestige tuimelrekken. Voorts twee grote rechthoekige zandbakken met betonnen rand. Van de betonnen ronde ‘bak’ met brede rand, die aan de Julianalaankant naast de grote zandbak stond (te zien op de foto uit 1989), was de functie vrij onduidelijk. Een extra zandbakje (zonder zand?)? Een zwembadje (met een gat in de zijkant?)? Wel duidelijk goed voor veel builen en gaten in het hoofd! Het geheel werd gecompleteerd door drie gezellige paddestoelen, in de kleuren rood, geel en blauw.! Deze verouderde speeltoestellen werden in november 1993 vervangen. Door negen wijkbewoners werd er een comité voor wijkactiviteiten gevormd, dat later officieel de Stichting Wijkbelangen Angerenstein zou heten. Drie jaar lang is er vervolgens door leden van de toenmalige Werkgroep Kinderen bij de gemeente gedramd en gelobbyd. Onze wijk bleek een zeer moeilijk geval: geen nieuwbouwwijk, geen achterstandswijk, er bestonden voor een wijk als de onze geen speciale potjes of voorzieningen. Bovendien: wat zeurden we nou? De kinderen van welgesteld Angerenstein hadden toch allemaal een zandbak en een schommel in de tuin? Pas toen wij ons bereid verklaarden zelf voor een deel van de kosten dekking te zoeken, werd de gemeente wat toeschietelijker. Er werden sponsors gevonden. Er kwamen na 3 jaar metalen speeltoestellen in een niet afgesproken kleur!
Deze verouderde speeltoestellen werden in november 1993 vervangen.
De voorkeur van de Werkgroep Kinderen en de wijk ging (ook toen al!!) uit naar materialen die mooi in de omgeving zouden passen. Daar kon echter geen sprake van zijn: volgens de nieuwste gemeente-inzichten waren houten toestellen onveilig en onhygiënisch (hoe ironisch gaat de slinger van de klok…). Dan in vredesnaam maar kunststof, gelukkig te bestellen in groen en beige, zodat althans de kleur nog mooi in de parkomgeving integreerde.
Na ruim drie jaar was het dan zover: de zo zeer gewenste toestellen arriveerden, maar … in het blauw! Dat vereiste onmiddellijke actie: het plaatsen stilgelegd, acute telefonades met de gemeente, wat uiteindelijk resulteerde in de toezegging dat de speeltoestellen groen overgespoten zouden worden.
In het kader van de opknapbeurt BuitenGewoonBeter van de hele wijk, werd de in 1993 mede door de wijk zelf bekostigde speelplek vervangen door nieuwe speelvoorzieningen. Om de wensen van de gebruikers te inventariseren had de ‘speeltuincommissie’ een uitgebreide enquête gehouden, waarvan de resultaten te lezen staan in wijkkrant 41.